Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Δείγμα Εργασίας της Στέλλας Θολούλη: Η σημασία της διατήρησης των διαλέκτων και ιδιωμάτων

Β.ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1.Σύμφωνα με το Α΄ κείμενο κάποια χρονική στιγμή διαμορφώθηκαν συνθήκες ζωής τέτοιες στη ν κοινωνία, που οδήγησαν στη σταδιακή υποχώρηση των τοπικών ιδιωμάτων. Ποιοι ήταν οι λόγοι και τι αποτελέσματα έφεραν;

Σύμφωνα με το κείμενο Α΄ σε κάποια χρονική στιγμή διαμορφώθηκαν συνθήκες τέτοιες που οδήγησαν στην υποχώρηση των τοπικών ιδιωμάτων. Εξαιτίας της ανάπτυξης των μέσων μεταφοράς αλλά και των μέσων επικοινωνίας υπάρχει μεγαλύτερη επαφή μεταξύ των ανθρώπων έτσι έχουμε την ανταλλαγή ιδεών αλλά και πολιτιστικών προτύπων και αυτό μας οδηγεί στον εκσυγχρονισμό και στην εξασθένιση των τοπικών ιδιωμάτων τα οποία παραχωρούν την θέση τους σε μία ενιαία γλώσσα. Αυτός ο εκσυγχρονισμός και η χρήση της ενιαίας γλώσσας φέρει ως αποτέλεσμα αυτοί που κατοικούν στις μεγάλες πόλεις να περιφρονούν τα άτομα που χρησιμοποιούν μία τοπική διάλεκτο ακόμα πολλές φορές πέφτουν θύματα χλευασμού. Επιπλέον ένα παιδί που και στο σπίτι μιλούν την τοπική διάλεκτο την μαθαίνει και το ίδιο κι όταν πάει στο σχολείο δυσκολεύεται να την χρησιμοποιήσει γιατί ξέρει πως οι υπόλοιποι θα τον κοροϊδεύουν. Επομένως αυτά τα άτομα αισθάνονται μειονεκτικά.


2. ΄΄Η καλλιέργεια των ιδιωματικών εκδοχών της ελληνικής γλώσσας θα πρέπει, όμως και να περιορίζεται σε λογικά όρια, καθώς η επίμονη χρήση τους μπορεί να λειτουργήσει αποθαρρυντικά για την εκμάθηση της ενιαίας ελληνικής γλώσσας στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας ΄΄ Να αναπτύξετε τις απόψεις σας για την παραπάνω γνώμη σε μια παράγραφο 60 80 λέξεων.


Η καλλιέργεια των ιδιωματικών εκδοχών της ελληνικής γλώσσας σαφώς και θα πρέπει, να περιορίζεται σε λογικά όρια. Αν καθένας από εμάς μιλούσε την τοπική διάλεκτο, θα ήταν αρκετά δύσκολο να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Ζούμε σε μία χώρα όπου υπάρχουν αρκετά χωριά τα οποία έχουν και διαφορετικούς ιδιωματισμούς. Αυτό είναι πιθανόν να βλάψει την εκμάθηση της ενιαίας ελληνικής. Χρησιμοποιούμε την ενιαία ελληνική για να μπορούμε να καταλαβαινόμαστε όλοι μεταξύ μας . Άμα χαθεί αυτή θα είμαστε σαν μία χώρα η οποία το μόνο κοινό που θα έχει θα είναι η θρησκεία της.


3.Με αφορμή τα δύο κείμενα που σας δόθηκαν να γράψετε ένα άρθρο που θα δημοσιευτεί στην τοπική σας εφημερίδα για τη σημασία της διατήρησης της τοπικής διαλέκτου. (300-400 λέξεις)


΄΄ Η διατήρηση της τοπικής διαλέκτου ΄΄


Ζούμε σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από την συνεχή εξέλιξη. Οι άνθρωποι κάθε μέρα ανακαλύπτουν κάτι καινούριο. Πλέον σήμερα πολλοί είναι μεγαλοεπιχειρηματίες με τεράστιες αλυσίδες επιχειρήσεων που πολύ συνηθισμένο είναι αυτές να έχουν επεκταθεί και στο εξωτερικό. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είναι διευθυντές, στελέχη ή σύμβουλοι της. Έτσι έχει δημιουργηθεί η ιδέα ότι ανάλογα με την θέση που κατέχει στην κοινωνική σκακιέρα θα πρέπει να μιλάς και την ανάλογη διάλεκτο. Για παράδειγμα αν ο πρωθυπουργός της χώρας μιλούσε την τοπική διάλεκτο πιθανόν να μην τον έπαιρνε κανένας στα σοβαρά κα σίγουρα θα γινόταν αντικείμενο χλευασμού.
Αυτή η αντίληψη κάποια στιγμή πρέπει να καταργηθεί θεωρούμε ότι η χρήση της τοπική διαλέκτου είναι ντροπιαστική και αυτό είναι λάθος. Κάθε τόπος είναι διαφορετικός έχει τις δικές του αντιλήψεις. Η χρήση της τοπικής διαλέκτου μας κάνει να διαφέρουμε από το σύνολο, καθώς μας βοηθάει να μην χάσουμε την τοπική μας ταυτότητα.
Καλό θα ήταν να σημειωθεί ότι τα γλωσσικά ιδιώματα εμπλουτίζουν την εθνική μας γλώσσα, διατηρούν τους δεσμούς με την παράδοση και κάνουν πιο ζωντανό τον λόγο.
Για τους παραπάνω λόγους, όταν κάποιος χρησιμοποιεί μια τοπική διάλεκτο, θα πρέπει να την χρησιμοποιήσει με περηφάνια κι όχι με ντροπή. Ανεξαιρέτου της κοινωνικής θέσεις στην οποία βρισκόμαστε. Οι άνθρωποι που μιλούν την τοπική διάλεκτο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με κατωτερότητα και χλευασμό, αλλά με κατανόηση διότι η ελληνική γλώσσα είναι μια γλώσσα η οποία αποτελείται από πολλούς ιδιωματισμούς και η τοπική διάλεκτος μπορεί να χαρακτηριστεί ένας από αυτούς. Στηρίζουμε την τοπική διάλεκτο γιατί είναι κι αυτή μια γλώσσα και δεν προσπαθούμε να την καταπνίξουμε γιατί όταν χάνεται μια γλώσσα χάνεται ταυτόχρονα κι ένας πολιτισμός.